Στο χείλος της παράνοιας

μια συνηθισμένη εικόνα μπροστά από το κανάλι της Βουλής

Το αμέσως επόμενο -ανησυχητικό- στάδιο μετά τον προβληματισμό, την κατάθλιψη, τις αυτοδίδακτες ασκήσεις ζεν που δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς, την αναστάτωση και το “this is sparta” ενώ καίτε ένα κάδο στην Ομόνοια, είναι το γέλιο. Ξεκινώντας από ένα κυνικό χαμόγελο, ένα mockery των πραγμάτων, πολύ γρήγορα εξελίσσεται ανεξέλεγκτα σε ένα απελευθερωτικό, χαιρέκακο, ξεσηκωτικό και χωρίς επιστροφή γέλωτα που μπερδεύεται με το κλαψούρισμα μπροστά στη θέα της απόλυτης καταστροφής. Φυσικά αυτό το στάδιο είναι και το πιο επικίνδυνο καθώς ο ασθενής… εχμ ο παθών έστω (το θύμα, ο καταδικασμένος..) έχει αγκαλιάσει μια κατάσταση όπου δε μπορεί να κάνει τίποτα για αυτήν, και αυτό που εμείς οι πολιτισμένοι και αγέρωχοι υπερασπιστές της κοινωνικής δικαιοσύνης και του βιοτικού μας επιπέδου αποκαλούμε παράνοια, έχει αντικαταστήσει τη λογική.

αγανακτισμένοι βάφουν βιτρίνες καταστημάτων στο Σύνταγμα

Οι καταστάσεις που βιώνουμε σε όλα τα μέτωπα, συνυπολογίζοντας και τα σημάδια των καιρών παγκοσμίως, αποτελούν το ιδανικό πρόσφορο έδαφος για τέτοιες διαταραχές. Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα, παράνοια στη Βουλή, παράνοια στο στρατό, παράνοια στα τσουνάμια, παράνοια στην παιχνιδοβιομηχανία, παράνοια στον αθλητισμό,  Μπέος, Ψωμιάδης, Αθανασιάδης, Μέρκελ, Πάγκαλος και τανκς. Το θέατρο του παραλόγου μας παίζει βαρύ δράμα. Δε θέλει όμως και πολύ να το δεις σαν κωμωδία. Why so serious?

Σημαντικές μυθοπλαστικές φιγούρες συνέδεσαν την παράνοια με τα smileys. Από τον Joker της DC, τον σημαδεμένο πρίγκηπα κλόουν του εγκλήματος με το χαραγμένο χαμόγελο, που προκαλεί χάος και τρόμο με τις φάρσες του. Στον -πιο on-topic- Comedian των Watchmen, τον κυνικό και μηδενιστή crimebuster που  βλέπει την προσπάθεια τάξης κι εκπολιτισμού σαν ένα μεγάλο αστείο. Γέλα και ο κόσμος θα γελάει μαζί σου, κλάψε και θα είσαι μόνος, λέει ο βασανισμένος Dae-Su καθώς σκάει ένα θανατηφόρο χαμόγελο στην κάμερα με την πλάτη γυρισμένη στην εικόνα της πραγματικότητας. Βαθιά στο στόμα της τρέλας ταξιδεύει ο John Trent στο απόλυτο φινάλε παράνοιας γελώντας μετά δακρύων. Όχι με γυρισμένη πλάτη αυτός, αλλά κατάματα στην καρδιά της απόγνωσης. Και με ποπ κορν. Γιατί, τουλάχιστον… κάτσε και απόλαυσέ το, λένε.

Και μετά έχουμε τον Γιώργο Τράγκα, τον δικό μας Comedian, που φέρει τα πρώτα σημάδια των καιρών, που λέγαμε. Ο κόσμος δε θα τελειώσει με κρότο, αλλά ούτε και με κλαψούρισμα. Μάλλον με ένα καλό γέλιο. Ίσως και με λίγο χορό. Τα ποπ κορν φορολογούνται έξτρα.

Απολαύστε – και καλημέρα σας!

as published @ editorial.themoviescult.gr